وقتی خشکسالی ارومیه به فرصت تبدیل می شود

پایگاه خبری تبریز یازار/احمدعلیون مقصد ما ۸۰ کیلومتری تبریز، مابین دریاچه ارومیه و تبریز، روستای خورخور در نزدیکی جزیره اسلامی است، زمین‌هایی شوره زار و بی آب که این تهدید در آذربایجان شرقی به فرصت تبدیل شده است

تنها در این روستا که شغل خانوادگی اکثر اهالی روستا در حاشیه جاده منتهی به میانگذر دریاچه ارومیه شترداری است، بیش از ۲۸۰ نفر شتر نگهداری و پرورش داده می‌شود.

یکی از اهالی این روستا است که از کودکی در کنار خانواده مشغول پرورش شتر بود که بعد از ازدواج، با ۲ نفر شتر کار خود را به صورت مستقل آغاز کرد و اکنون بعد از ۶ سال بیش از ۳۰ نفر شتر را پرورش می‌دهد.

این کار که در گرمای طاقت فرسای دشت اطراف دریاچه ارومیه سختی‌های خود را دارد، این تنها بانوی شتردار استان را خسته نکرده و هر روز با نشاط بیشتری این کار را ادامه می‌دهد

اودر مورد پرورش شتر می‌گوید: روستای ما بر اساس طرح «یک هدف یک روستا» به عنوان قطب شترداری منطقه انتخاب شده و روستای ما را با پرورش شتر می‌شناسند.

این پرورش دهنده شتر ضمن اینکه تاکید می‌کند که شتر مرتع را تخریب نمی‌کند، می‌افزاید: برخلاف گوسفند که با سم خود گیاه را از ریشه در می‌آورند، شتر بذر افشانی می‌کند، ولی منابع طبیعی اجازه حضور در مرتع را نمی‌دهد و مدعی است که باید در محل نگهداری غذای آن تأمین شود.

او می‌گوید: در این روستا آب کشاورزی نداریم و مجبوریم شتر نگهداری کنیم ولی اختلاف با منابع طبیعی و برخی مشکلات دیگر کار را برای ما سخت کرده است که مسئولان باید برای این موضوع چاره اندیشی کنند.

او می گوید:شرایط بسیار سخت برای اعطای وام و درصد بالای تسهیلات را مانعی برای توسعه اشتغال در این حوزه می‌داند و اضافه می‌کند: در زمینه تأمین برق و… هم که محل نگهداری را با انشعاب تجاری محاسبه می‌کنند، موضوع ادامه کار را سخت کرده است.

محصولات شتر ارزش افزوده بالایی دارد و می‌تواند صادرات آن برای کشور ارزآوری مناسبی داشته باشد.

در حال حاضر در مناطق مختلف استان ۱۷۲۰ نفر شتر نگهداری می‌شود.

برای صادرات شیر، دوغ، گوشت و حتی ادرار شتر در حال برندسازی هستیم و در حال حاضر علاوه بر مصرف داخلی، برای قطر، کویت، عمان و روسیه صادرات داریم.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا به حمایت در این حوزه نیاز دارید، می‌گوید: حمایت که نه، حداقل سنگ اندازی در مسیر برندسازی و صادرات این محصول نداشته باشند تا بتوانیم این محصول را صادر کنیم و پتانسیل سرمایه گذاری آن را در استان افزایش دهیم.

به نظر می‌رسد کم آبی در برخی از مناطق استان با توسعه پرورش شتر می‌تواند به مزیت و فرصت تبدیل شود چراکه مکحصولات شتر برای دیابت، کبد چرب و… بسیار مفید بوده و پرطرفدار است و صادرات آن بیش از برخی از محصولات غذایی دیگر می‌تواند ارزآوری داشته باشد.