مقابله باتکدی گری درتبریز

پایگاه خبری تبریز یازار/احمدعلیون چادر سیاهی بر سرش انداخته و با ماسک سیاه بقیه قسمت‌های صورتش را پوشانده است، طوریکه فقط نصف چشم‌هایش قابل رویت هستند؛ در یکی از چهارراه‌های شلوغ شهر دستش را به طرف رانندگان ماشین‌هایی که در ترافیک چراغ قرمز ایستاده‌اند دراز می‌کند. قدِ بلند، هیکلِ درشت و تُنِ صدای خش‌دارش از یک زن بعید بنظر می‌رسد.
تبریزی‌ها که به دیدن گدا عادت ندارند، با دیدن آنها و اخبار فضای مجازی که پر شده از گزارش‌هایی در مورد گدایی مردان چادری در تبریز، مضطرب شده و خواستار روشن شدن فوری موضوع و برچیده شدن این معضل را داشتند تا اینکه بالاخره با تلاش ماموران بخش پیشگیری و ساماندهی متکدیان موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز، آخرین عضو یک که از یکی از شهرهای استان‌های مجاور برای تکدی‌گری به تبریز می‌آمدند، شناسایی شد.
اعضای این خانواده شامل ۳ خواهر و ۲ زن داداش به‌دلیل قد بلند و هیکل درشت شائبه وجود گدایان مرد چادری را در تبریز دامن زده بودند.
نخستین خواهر به‌نام (ف-ح) چند هفته پیش در نزدیکی پل مایان شناسایی شده بود که در زمان جلب در مدت یک و نیم ساعت گدایی خود از ساعت ۷.۳۰ تا ساعت ۹ صبح، مبلغ ۵۲۵ هزار تومان کاسبی کرده بود.
خواهر آخری به‌نام (ی-ح) نیز در پلیس راه بستان‌آباد شناسایی شد که در زمان جلب در مدت ۲ ساعت گدایی خود از ساعت ۱۰ تا حدود ساعت ۱۲ ظهر حدود ۸۴۵ هزار تومان کاسبی کرده بود.
ایشان دو یا سه روز در هفته ساعت ۷ صبح از شهر خود خارج و بعد از حدود ۲ ساعت به تبریز می‌رسیدند و چون می‌دانستند ماموران بخش ساماندهی متکدیان موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز به دنبالشان می‌باشند هر ساعت محل خود را تغییر می‌دادند تا گیر نیافتند و عصر به شهر خود باز می‌گشتند.
لازم به ذکر است، اعضای این خانواده تاکنون ده‌ها بار توسط ماموران بخش پیشگیری و ساماندهی متکدیان موسسه خیریه حمایت از مستمندان تبریز جلب و پس از کسب تعهد کتبی به شهر محل اقامت خود ارجاع داده شده‌اند ولی هر دفعه با ترفند جدیدی خود را به تبریز رسانده و با سوءاستفاده از دل رحمی و نوع‌دوستی مردم تبریز  به تکدی‌گری خود ادامه داده‌اند.
از این‌رو، از تمام همشهریان عزیز  عاجزانه درخواست می‌شود ضمن اجتناب از دادن پول نقد به گدایان که آنها را به ادامه کار خود تشویق می‌کند در صورت مشاهده آنها با شماره تلفن ۳۴ ۳۴ ۳۴ ۳۲ ۰۴۱ تماس حاصل نمایند تا ماموران موسسه در صورت نیاز واقعی به مشکلات آنها رسیدگی کنند.