بزرگ نغمه‌خوان وادی غزل/ آنچه شهریار را شهریار می‌کند

تبریز یازار- لیلا حسین‌زاده: آروزی شهریار رسیدن به جاودان است. دنیا را دچار زمان و مکان و زمان و مکان را هم چاه می‎داند. می‌خواهد از عبادت نردبانی درست کند و خود را از چاه نجات بدهد تا برسد به مرحله السابقون.

در هر زاویه از زندگی این پیر مغان و در هر بیت از اشعار او نکته‌ها و لطایفی نهفته است که اگر گفته شود، مطلب به درازا کشد و اگر گفته نشود، حق مطلب ادا نگردد و فرصت چنین فرصتی فوت شود. این یکه‌تاز عرصه شعرو فارسی و زبان ترکی، ادبیات ترکی را تعالی می‌بخشد و آن را فراتر از عصرها و مرزها پیش می‌راند.

 چنین می‌شود که شاعران و اهالی ادب سایر کشورها را نیز عاشق و شیفته خود می‌کند و حتی پیش از سرودن شاهکار «حیدربابایه سلام» به اوج شهرت دست می‌یابد. همین بس که بگوید:

تورکین دیلی تک سئوگلی ایستکلی دیل اولماز/ اوزگه دیله قاتسان بو اصیل دیل اصیل اولماز

این معنی را در اشعار ترکی خود به اثبات می‌رساند و در این رهگذر محشر کبرایی بپا می‌کند. به قول خودش (بیر سویوخ معرکه نی محشر کبری الدیم…)

آنچه شهریار را شهریار می‌کند تنها اشعار ترکی بی‌بدیل او نیست. صداقت کلام و همراهی با مخاطب از ویژگی‌های بارز اشعار اوست که جذابیت آن را صدچندان می‌کند. گویی این شاعر خواسته است از زبان تو شعر گوید و درد دل تو را به خوبی می‌داند.

با خواندن شعر «خان ننه» شهریار پیر هم که شده باشی مانند کودکی خردسال دلتنگ مادر از دست داده‌ات می‌شوی و تو نیز مثل شهریار سعی می‌کنی قرآن را هر چه زودتر ختم کنی تا شاید با این تدبیر خان ننه‌ تو زود برگردد:

تَلَسیک رواناماخدا اوخودوم قرآنی چیخدیم/ کی یازیم سنه گل ایندی داها چیخمیشام قرآنی

با سرودن شعر علی ای همای رحمت در نشان دادن ارادت خود به اهل بیت (ع)  سنگ تمام می‌گذارد و در وصف مولای متقیان چنین از عمق جان می‌سراید:

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت/ متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

با سالار شهیدان هم ضجه‌ای با تمام وجود می‌زند و چنین نوحه سرایی می‌کند:

نئجه قان آغلاماسین داش بوگون/ کسیلیپ یتمیش ایکی باش بوگون

با خواندن چنین اشعاری است که مجبوری اگر سنگ هم باشی بگریی و مویه‌کنان با ترسیم تابلوی روشنی از واقعه جانگداز عاشورا به سوگ بنشینی.

شهریار در سرودن اشعار طنز نیز دستی دارد و با خواندن هر بیت از شعر «بلالی باش» صدای خنده بلند حضار شنیده می‌شود:

یار گونومی گوی اسکیه توتدی کی دور منی بوشا /  جوتچی گوروبسن اوکوزه، اکوز قویوب بیزو قوشا

سن اللینی کئچیب یاشین، من بیر اوتوز یاشیندا قیز/ سویله گورک اوتوز یاشین، نه نسبتی اللی یاشا

بیرده کبین کسیلمه میش سن منه بیر سوز دئمه دین / یوخسا جهازیمدا گرک گلئیدی بیر حوققا ماشا

سخن سرای سترگ ما در اواخر عمر پربار خود رشادت‌های دلاورمردان عرصه هشت سال دفاع مقدس را  نیز با زیباترین اشعار به تصویر می‌کشد و می‌سراید:

سلام ای جنگجویان دلاور/ نهنگانی به خاک و خون شناور

سلام ای صخره‌های صف کشیده/ به پیش تانک‌های کوه پیکر.

چنین هنرنمایی‌هایی باعث می‌شود تا کلامش در عمق وجود مقام معظم رهبری نیز رسوخ کند و ایشان را مجذوب و شیفته خود سازد.

انتهای پیام/۶۰۰۲۶/س